Yazarımız Hasan Dostay’dan

“ Eğer Allah sizin gönüllerinizden rahmet ve şefkati çekip çıkarmışsa ben ne yapabilirim?”

HZ Muhammed (sav)
 

Hz. Aişe (r.a.)’nin anlattığına göre, bir defasında bedevîlerden bir grup Rasûlullâh (s.a.s.)’ın huzuruna gelmişlerdi. Bunlar bir münasebetle: “Sizler çocuklarınızı öper sever misiniz?” dediler. Sahâbiler: “Evet!” cevabını verdiler. Bedevîler: “Fakat Allah’a yemin ederiz ki, bizler öpüp okşamayız” dediler. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (s.a.s.): “ Eğer Allah sizin gönüllerinizden rahmet ve şefkati çekip çıkarmışsa ben ne yapabilirim?” (1) buyurur.

       Hz. Enes (r.a.) diyor ki: “Rasûlullâh (s.a.s.) biz çocukların arasına karışır ve (güler yüzle bize şaka yapar)dı.”

       Çocuklarımız, geleceğimiz, Allahın bize lütufları, Rahmeti, Bereketi, ciğer parelerimiz…

Neden büyüdükçe sevgimiz, ilgimiz,şefkatimiz azalıyor.Koca adam olduktan sonra da mı,? kucağımıza alıp sevelim deriz genelde..;doğru koca adamı kucağa almak pek kolay değil,göbeğimizi düşürür Alimallah,belimizi kırar.Sonra el alem ne der,cıvık adam yahu,şakacı…O koca adamın da sevgiye,ilgiye,şefkate ihtiyacı olduğunu düşünmeyiz,o adam evlenene kadar ne sevgi ne şefkat, ayıptır çünkü erkekler sevgilerini göstermezler babalar mesafeli ve soğuk olur annelerde bayramlarda ya da uzaktan geldiğinde  sarılır yavrucaklarına uzun süren hasretin patlaması,’’ gerekli olduğu için yapılır’’,çünkü bayramdır,seyrandır,gurbettir sırf bu yüzden…illa bir neden olacak sarılmak için öpmek için başını okşamak için çocukların,hele de  5 -6 yaşını geçtikten sonra , oysa her insan doğumundan ölümüne kadar sevgiye, ilgiye ve dokunulmaya ihtiyaç duyar.Böylece vücudunda toplanan kötü elektriği atar,rahatlar,ait olduğunu hisseder,yuva sıcaklığını hisseder.Aksi halde negatif,soğuk,çekilmez bir baş belası olur çıkar.Yaşayamadığı şeylerin acısını,belki tertemiz insanlardan çıkarır,beklide kendisinden,ya da kendisi gibi birisinden.Merhamet Peygamberi Hz Muhammed in sav kutlu doğumunu andığımız şu sıralarda ne olur biraz daha merhametli olalım ve bunu bütün hayatımızda sürdürelim sevgili arkadaşlar babalar, anneler, ağabeyler,iyi niyetli Türk insanı,sevgimizi gösterelim ve bunu paylaşalım.Zaten bunun için var değil miyiz?

     Yavrularımıza sarılalım, bundan utanmayalım, yıkalım bu duvarı, başlarını okşayalım, elimizi omzuna atalım. İSTERSE 40 YAŞINDA OLSUN. Ben buradayım yanındayım yavrucuğum duygusu anlatılmaz bir destektir yavrunuz için ya da muhatabınız kimse. Sonra çok geç kalmış olmayalım!!. Bunalımların ve psikolojik hastalıkların, temel nedeni, İNANÇ ve SEVGİ eksikliğidir çünkü…

      Selam ve dua ile.