Barakadan Kütüphaneye

Hz. Ali (r.a.) buyurdular ki; “İlim, maldan hayırlıdır. Çünkü malı sen korursun; fakat ilim seni korur. Mal harcamakla azalır, ilim sarf etmekle çoğalır.”

“Değerli hemşerilerim sizlere çok güzel bir haberim var. Mahallemiz, ortaokulu ve ilkokulu bahçesi içerisinde açılışını; Vali Bey Sayın; “Ahmet CENGİZ”, Çubuk Kaymakam’ı Sayın; “Cemal ŞAHİN“,  yaptığı “Akkuzulu Kütüphanesi” hizmete girdi. Açılışta Çubuk İlçe Milli Eğitim Müdürü Sayın; “Murat ASLAN”, ilkokul müdürü “Ali AĞIRKAYA”, ortaokul müdürü “Hasan ALTUNTAŞ”, mahalle muhtarı “Halil GÖKMEN”, öğretmenler, öğrenciler, veliler ve değerli konukların katılımıyla…

Buraya kadar her şey normal!

Öncesi…

En başından başlamak lazım, ta başından…

Araştırma yapmak için Çubuk Merkezdeki Halk Kütüphanesi’ne gitmek için çektiğim zorluklardan başlamak lazım…

Kütüphanede fotokopi çektirmek için simit-ayran paramı verdim günlerden başlamak lazım…

Gelirken kışın ayazında dolmuş bulamadığım için “traktör römorkunda” geldiğim günlerden başlamak lazım…

Eve geldiğimde soğuktan uyuşan, sabaha kadar sancıyan ellerim yüzünden, getirdiğim ödevi deftere geçiremediğim günlerden başlamak lazım…

Şimdi…

Ellerinde kitaplarla mahallemin çocuklarını, kütüphanede -Akkuzulu Kütüphanesi’nde- ilim telakki ettiğini görünce;

“Nedendir bilmem, ellerim üşüdü.

Ellerim üşüdü, yüreğim ısındı.

Nedendir bilmem, gözlerim ağladı.

Gözlerim ağladı, yüreğim güldü.”*

Nasıl…

Ortaokul ve ilkokul bahçesinde daha önceleri baraka diye ifade edilen mekân, tekrar restore edilmiş, kütüphaneye dönüştürülmüş, nezih bir atmosfer oluşturulmuş.

Ve daha önceki yazımda bahsettiğim gibi yine neredeyse sıfır “0” maliyetle yapılmış bütün işler. Restorasyonu yine “Elleri Öpülesi” öğretmenlerimiz -ressam olmuş, boyacı olmuş, usta olmuş, işçi olmuş- bir barakayı bir kütüphaneye dönüştürmüşler.

Restorasyonu yine öğretmenler yapmış, “Akkuzulu Kütüphanesi” tabelası olarak kullanılan branda da bir hayırsever tarafından yaptırılmış.

Kullanım…

Bilgisayar destekli -barkod sistemli- kitap verme otomasyonu oluşturulmuş.

Öğrenciler fotokopi imkânlarından da faydalanabilmekteler.

Ayrıca; kütüphane mahalle halkı da faydalanabilecekmiş.

Hüzün…

Ali Öğretmen’i kütüphaneyle ilgili bu yazıyı kaleme almak için ziyaret ettiğim. Bir yandan kütüphaneyi gezdiriyor, diğer yandan da heyecanla bir şeyler anlatıyordu. Karşımdaki kişi sanki bir okul müdürü değil de, en sevdiği oyuncak alınmış bir çocuktu.

Ve birden nedense, gözlerindeki ışık söndü, hüzünlü bir şekilde uzaklara bakmaya başladı.

Bu durumun sebebi kırgınlık mı, yorgunluk mu?

Anlayamadım.

“Kardeşim sen kütüphane haberi yapacaksın ya…” dedi.

“Evet…” dedim.

“Bizden bahsetmesen olmaz mı?” dedi.

“Neden ama hocam, sanat sevilir de, sanatçıya yüz çevrilir mi?” dedim.

“Olsun kardeşim yanlış anlaşılır diye korkuyorum.” dedi.

“İyi de hocam sizin gayretleriniz, hiçbir menfaat gözetmeden, sadece ve sadece Allah (c.c.) rızası için değil mi? Hem ne zamandan beri Allah (c.c.) rızası için yapılan iş yanlış anlaşılır oldu?” dedim.

“… “ sadece sustu, daha derin bir düşünceye dalarak.

Ve yeniden…

“O suskunluğunu sürdürürken hocam bir şeye ihtiyacınız var mı?” diye sordum.

Gözleri tekrar çakmak çakmak yanmaya başladı.

Olmaz mı kardeşim, olmaz mı?

“Ne hocam, neye ihtiyacınız var?”

“Kitap, kitaplar, daha çok kitap” dedi?

Şaşkınlığım yüzünden gülmemi engelleyemedim.

Tabi ya yeni açılmış bir kütüphanede kitaptan çok neye ihtiyaç olurdu.

Ama gözlerindeki parıltının tekrar geldiğini çok sevindim.

Dahası…

Ve bu gün inancım öyle artı ki;

Allah (c.c.)’nin izniyle;

Viraneyi kütüphaneye dönüştürme basiretine sahip öğretmenlerimiz, çocuklarımızı da “âlime” dönüştürmekte zorluk çekmeyecekler.

Teşekkür…

Kıymetli zamanlarını ayırıp kütüphanemizin açılışını yapan;

Vali Bey Sayın “Ahmet CENGİZ”e

Çubuk Kaymakamı Sayın “Cemal ŞAHİN”e

Çubuk İlçe Milli Eğitim Müdürü Sayın “Murat ASLAN”a

Mahallem adına teşekkürü bir borç bilirim…

Ayrıca…

Bu projenin baş mimarı;

İlkokul Müdürü; Ali AĞIRKAYA’dan

Desteklerinden dolayı;

Ortaokul Müdürü; Hasan ALTUNTAŞ’dan

Ve canla başla çalışıp; bu eserin meydana gelmesinde emeği geçen;

Elleri Öpülesi Öğretmenlerimizden

Ve katkısı olan herkesten Allah (c.c.) razı olsun.

Bir Şiir…

Türkmenoğlu

Koyunlar, kuzular, meralar senin

Engin ovalar, bağlar, dağlar senin

Dallarda çiçek, kovanda ballar senin

Boz kırlarda yürü Türkmenoğlu

Akkuzulu’sun sözünü unutma

Mertsin, yiğitsin özünü unutma

Yüreğin kordur, közünü unutma

Ak ellerde büyü Türkmenoğlu

Ekmeğin, aşın, tuzun alın terindir

Yazların sıcak, kışların serindir

Tarlalar, bahçeler beşik yerindir

Sen gönüllerin pürü Türkmenoğlu

Anan, atan, vatanın emanetindir

Olmadığın düğün, dernek yetimdir

Bakışın mühürdür, sözün yemindir

Sen yiğitliğin her türü Türkmenoğlu

Büyüt ki öyle bir nesil,  ibret olsun

Okusun, yetişsin kıymet bulsun

Kafası ilimle, kalbi imanla dolsun

Sen cihanın en hürü Türkmenoğlu

(*) Tuna ILGAZ

Haber: Akın RÜYAOĞLU